Deze aandoening staat ook bekend als patella-tendinopathie of patellapeesblessure, is een aandoening die vaak voorkomt bij sporters, vooral bij krachtig en veel springen, zoals basketballers en volleybalspelers. Maar ook in situaties waarbij de belasting tijdelijk hoger is dan de belastbaarheid van de pees, hierdoor ontstaat overbelasting van de patellapees, de dikke pees die de knieschijf verbindt met het scheenbeen.
Enkele veelvoorkomende oorzaken en risicofactoren voor het ontwikkelen van een jumpers knee zijn:
Enkele veelvoorkomende oorzaken en risicofactoren voor het ontwikkelen van een jumpers knee zijn:
- Herhaalde bewegingen: herhaalde sprongen en landingen zoals deze voorkomen bij basketbal, volleybal en atletiek (o.a. hoogspringen en verspringen, zetten veel spanning op de pees waardoor micro-traumata kunnen leiden tot een peesontsteking.
- Slechte techniek: springen, landen en of afzetten vereisen een goede techniek en bij een onjuiste dan wel verkeerde techniek wordt de kans op een peesontsteking vergroot.
- Overbelasting: het plotseling intensiveren van lichamelijke activiteiten of het uitvoeren van taken die je spieren niet gewend zijn, kan leiden tot overbelasting van de pees onder de knie.
- Onderliggende gezondheidsfactoren: factoren zoals roken, obesitas en bepaalde medische aandoeningen kunnen het risico op het ontwikkelen van een jumpers knee verhogen.
Symptomen
De symptomen van Jumpers knee kunnen zijn:
Pijn net onder de knieschijf: de pijn is aan de voorzijde van de knie gelokaliseerd en kan soms een drukkend gevoel geven met uitstraling naar de scheen of naar de knieschijf.
Pijn bij bewegen: pijn en ongemak worden vaak erger bij activiteiten bij lopen, traplopen en onder andere vanuit hurkstand weer gaan staan.
Sport: het verder belasten bij sportactiviteiten kunnen de klachten soms verergeren en zullen dan ook eerder optreden bij de activiteit.
Stijfheid: meestal aan de voorzijde van de knie en gaat bij bewegen langzaam weg.
Zwakte: bij het belasten van het been wordt de knie ontzien door op het andere been meer te staan of te lopen.
Behandeling
De behandeling van een Jumpers knee omvat doorgaans relatieve rust, ijs, fysiotherapie, het aanpassen van activiteiten om overbelasting te vermijden, het dragen van een brace wordt meestal in aanvang gedaan naast oefentherapie (vraag uw therapeut voor de juiste brace). Om snel te herstellen is vroegtijdig goede begeleiding noodzakelijk (onderzoek en echografie) en kan Shockwave een uitkomst bieden voor snelle terugkeer in werk en of sport. Naast Shockwave kan ook EPTE uitkomst bieden voor deze klachten.